Παρασκευή 28 Απριλίου 2017

Ο τάφος της

Θα κλείσει τις διάτρητες σκέψεις της σε ένα δοχείο. Άλλωστε όλες έτσι κάνουν. Δεν είχε και εύκολη ζωή. Αλλά καλύτερα να μην κρίνει τις ζωές. Γέμισε από όλα αυτά που δυστυχούσαν τα άτομα γύρω της. Και άδειαζε ποτήρια περιμένοντας να έρθει η στιγμή που θα διακόψει την εαυτή της από τις ορμές. Δεν περνούσε νύχτα που να μην κέρωνε μπροστά στα παράθυρα. Είχε αρρωστήσει και το δέρμα της γκρίζωνε. Είναι ακόμα νέα. Αλλά δεν θα καταλάβει όταν μεγαλώσει. Κάνει πως είναι χαρούμενη. Γελάει γιατί έτσι έχει μάθει. Η στιγμή που θα εκραγεί είναι στις έξι καλοκαιρινού απογεύματος. Θα πιει το απογευματινό της γεύμα αίματος. Αλλά για πρώτη φορά δεν θα στενοχωρηθεί. Θα ορκιστεί πως δεν θα ξανακλάψει ποτέ. Θα τα κλείσει όλα μέσα της. Και αντί να πέσει από την πρώτη προβλήτα που θα βρει θα απαγγείλει μέσα της κάποιους στίχους που την παρηγορούσαν όταν ήταν μικρή. Ήταν ποτέ μικρή; Δεν θα αναρωτηθεί για άλλα πράγματα. Θα περπατήσει προς εκείνα που την φόβιζαν και θα τα κοιτάξει. Όταν σκίσει όλα τα χαρτιά με το όνομα που της έδωσαν θα ηρεμήσει. Επιτέλους θα κοιμηθεί. Μπορεί και να μην ξημερώσει ποτέ, αλλά πόσες ακόμα σαν κι αυτήν απλώς εύχονται να μην είχαν ξυπνήσει; Το δελτίο εκείνης της μέρας περιγράφει φοβερές καταστροφές που γίνονται στον κόσμο. Δεν την ψάχνουν. Δεν την έχουν ανάγκη. Βγάζουν σέλφιζ και φωτογραφίες με τα φαγητά τους. Παίζουν οι διαφημίσεις, μαύρα λεφτά και άδεια ανθρώπινα δέρματα. Σημασία έχει τι σώμα έχεις σε μία παραλία και τι ποτό πίνεις ποιο τατουάζ επέλεξες και ποια είναι η τελευταία μόδα μουσικής και κινήματος. Στην τελική όλες έχουν κλείσει το ραντεβού τους με τον ψυχίατρο. Οι σέλφιζ βοηθάνε. Όλα τα άλλα ξεπερνιούνται όπως συνέβη και με την εποχική ανεξάρτητη γρίπη. Γεννιούνται παιδιά με σύνδρομα και η υπερδίαιτα του χόρτου είναι δημοφιλής. Ο βιασμός είναι καθημερινή πράξη εκκαθάρισης. Ο χρόνος έχει σταματήσει στις έξι καθημερινού απογεύματος. Οι εξουσιαστικές δομές τρώνε πλουσιοπάροχα γεύματα πάνω σε πτώματα και ο κόσμος κάνει διάλειμμα από την σκλαβιά πάνω σε φωτεινές οθόνες ηλεκτρονικού εφησυχασμού. Όλα θα πάνε καλά. Το τελευταίο κοριτσάκι που αγνοείται θα είναι; Όχι και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Όταν λες τη λέξη μαλάκα πού και πού πιο δυνατά ίσως και να θυμάσαι αριθμούς απολεσθέντων. Ίσως για μία στιγμή να ψάξεις δικαιολογία, κάτι παραπάνω από μία τελεία και μία γελοία αφορμή. Αλλά την επόμενη να πεινάσεις και να το ξεχάσεις. Γιατί αυτός είναι ο κόσμος. Και έτσι λειτουργεί. Και σε προειδοποιώ φιλικά. Μην τολμήσεις να τρομάξεις.