Δευτέρα 5 Ιουνίου 2017

Η φάβα


στενοχωριέμαι που η φάβα μου παθαίνει επιληψία
στενοχωριέμαι που το νερό της κολλάει στα σημεία
στενοχωριέμαι που η κατσαρόλα γεμίζει με λεκέδες
στενοχωριέμαι για τη μοναξιά σε αυτή τη διαδικασία

στενοχωριέμαι που η φάβα μου είναι ταξική
που το νερό της μοιάζει με δάκρυα και βροχή
στενοχωριέμαι που είναι μια φάβα μόνη
που περιχύνεται και στον λαιμό μου λιώνει

στενοχωριέμαι που η φάβα μου είναι μικρή
δεν ξέρει που πάει και τι ψάχνει να βρει
στενοχωριέμαι που δεν έχει μάθει να μεγαλώνει
και που η μίζερη ύπαρξή της τη στοιχειώνει

μα πάνω από όλα στενοχωριέμαι
τη φάβα την καημένη καταριέμαι
που δεν έχει τάση να απελευθερωθεί
τον άδικο βρασμό της να αρνηθεί

γαμώ τη φάβα μου θα την καταβροχθίσω
θα πάω στο Άμστερνταμ και όταν θα γυρίσω
θα σκίσω όλα του σούπερ μάρκετ τα σακουλάκια
που γράφουν ΦΑΒΑ με καφέ γραμματάκια

μικρούς σπόρους της παντού θα σπείρω
το άρωμά της θα καταγγείλω
και όταν προκύπτει του κοινού απορία
θα λέω η φάβα θαπνίξει τα θηρία