Ντίβα φαντασίας
σε άρνηση συνουσίας
ερωτικής∙
στο κρακ που μπαίνεις
σπάει το σύμπαν
κρακ κρακ κρακ
στέκεις και μένεις
ακινησία, σιωπή∙
ονείρου η λάμψη σου
μάτια πλανήτες
εχθροί μηροί λωποδύτες∙
στο γόνατό σου κρακ
ο κόσμος λιώνει
βαλίτσες κρατάει
αχ και τελειώνει
με βαχ βογγητό∙
το χέρι μου κράτα
σφιχτά περιθώρια
λαιμοί κατοικούνται
μικρά ανθρωπάκια
μέρες κοιμούνται
στοργικά σε τροχιά∙
δέρμα ο φλοιός σου
μέσα μου αστέρια
συρμάτινα σκάνε
σαν κρουστά
κρακ κρακ κρακ∙
με πνίγεις με αφήνεις
κενό ουδέτερο
το το το
αχ μικρή πικρή μοναξιά
μείναμε εσύ -πού;
κι εγώ εγώ εγώ
εδώ να∙
κρακ.
