αν τις αντέξεις
περνώντας το βράδυ
με σκουφιά θα τις δεις
να κοιτάνε ψυχρά το κενό
σαν σφαλίσουν τα φώτα
και κλείσουν την πόρτα
πόδια εκείνες φυτρώνουν
δάχτυλα απλώνουν
σκάζουν και σπάζουν
κροταλίζουν μακριά
τις ταμπέλες τους σκίζουν
τις τιμές μηδενίζουν
δεν υπάρχουν για σένα
για κανέναν καμιά
στο όνειρό μου τις είδα
σιγανά να ουρλιάζουν
κρεμασμένες στα ράφια
πεταμένες σε σακούλες
στοιβαγμένες σε λωρίδες
πλαστικά
μετρώντας ρυθμικά
τις ώρες τα λεπτά
παρακαλώντας
για μια κατά λάθος
σπρωξιά
